Gegevens

Gepubliceerd: zondag 27 mei 2012 12:33

Opiniestuk van Dominique Deckmyn, redacteur media van De Standaard.

Waarom niet? Wel, ten eerste om deze evidente reden: het is een duur merkproduct. Het onderwijs is er voor iedereen. Doorgaans verplichten we ouders niet om dure merkproducten te kopen. Dat is ook niet nodig, want er zijn goedkopere alternatieven. Een Belgisch opstartbedrijfje, Tabbled, kwam bijvoorbeeld op het idee om goedkope Chinese Androidtablets te importeren en van wat aangepaste schoolsoftware te voorzien. Kostprijs: zo'n 100 euro per stuk. Bijna vijf keer minder dan de goedkoopste iPad dus. Zijn die tablets van 100 euro even mooi en hip als een iPad? Nee, maar ik ben vroeger naar school gegaan met een boekentas die niet mooi en hip was en waar geen logo op stond. Je overleeft dat wel.

Maar er is nog een fundamenteler probleem. Want uiteindelijk is een tablet niets meer dan een laptop zonder klavier. Zo'n apparaat is bijzonder geschikt voor het doornemen van informatie. Maar niet zo geschikt voor het invoeren van tekst. Terwijl je dat in de klas toch ook wel zou willen doen. Waarom zou je leerlingen een computer zónder toetsenbord geven, kostprijs bijna 500 euro, als je voor de helft van dat geld een computer mét toetsenbord hebt? Bovendien, en dat wil men steeds vergeten, bestaat er al heel veel goede educatieve software. Alleen is die geschreven voor die 'ouderwetse' pc's, mét toetsenbord dus. De computers die de Vlaamse scholen al bezitten.

Wat wel klopt, is dat een iPad of een andere tablet de traditionele schoolboeken kan vervangen. Op voorwaarde, natuurlijk, dat de uitgevers van schoolboeken hun inhoud uitbrengen op deze apparaten. Maar dan botsen we op nog een ander probleem als we voor iPad in plaats van Android kiezen. Dat bleek uit de plannen die Apple en de Amerikaanse educatieve uitgevers enkele maanden geleden aankondigden. In harde cijfers: dertig procent van de omzet uit de Vlaamse schoolboeken gaat dan rechtstreeks naar dat Amerikaanse bedrijf. Ik wil daar nu geen protectionistische tirade over opsteken, maar het is wel veel geld.

Dus, willen we dit écht doen? De computers die onze scholen al bezitten, meegeven met het schroot, en vervangen door nieuwere, duurdere toestellen? Die de bestaande software niet kunnen draaien? Die van één bedrijf komen, dat dan een bevoorrechte toegang krijgt tot het jongste en meest beïnvloedbare doelpubliek? Die geen toetsenbord hebben, en waar je dus maar moeilijk nota's op kunt nemen en waar je ook maar weinig randapparaten op kunt aansluiten? Als je het zo formuleert, klinkt het toch al wat minder hip.