Gegevens

Geschreven: zondag 05 juni 2011 10:08

Het Mobile And Internet Dependency Syndrome afgekort MAIDS, de definitie voor de afhankelijkheid en verslaving aan de draadloze communicatie en internet neemt explosief toe in onze maatschappij.

De draadloze technologie integreert zich razendsnel in alle maatschappelijke domeinen met tot gevolg dat “draadloos”  een fetisj wordt. Het is zo ver gekomen dat wij de mobiele technologie niet meer uit ons leven kunnen wegdenken en wij het vanzelfsprekend vinden om waarschuwingen,  dat de straling die ermee gepaard gaat wel eens nefast zou kunnen zijn voor de volksgezondheid, telkens te minimaliseren tot zelfs te negeren. Wij willen “Harde” bewijzen zo klinkt het, maar wanneer die harde bewijzen er komen, zullen wij dan ook bereid zijn om de draadloze technologie uit onze samenleving te bannen en maatregelen nemen zoals dat het geval is bij roken en asbest?

Tot vorige week nog werd in  iedere berichtgeving omtrent de schadelijke gezondheidseffecten van gsm- en wifi-straling  op vooral de kwetsbare groepen en in het bijzonder voor onze kinderen de onderzoeken of rapporten gewoonweg geminimaliseerd of in vraag gesteld. Tot vervelens toe werd geschermd met WGO en ICNIRP rapporten en deze stonden buiten discussie.

De invloed van de media speelt hierin een duidelijke cruciale rol.  Wie de  berichtgeving in de kranten  en vooral de kwaliteitskranten volgt moet vaststellen dat hun redacties er alles aan doen om ieder onderzoeksresultaat of waarschuwing inzake gsm-straling te minimaliseren en in vraag te stellen.  Eén bepaalde kwaliteitskrant slaagde er in om op amper één week tijd het advies van de Europese Raad om gsm’s en wifi-netwerken  uit scholen te bannen  op eigen initiatief de in vet gedrukte titel mee te geven: "Straling op school: een geval van paniekvoetbal". Een andere kwaliteitskrant gooit het steevast over een andere boeg door vlijmscherpe opiniestukken te laten schrijven door zogenaamde epidemiologen die het niet schuwen de wetenschappers in het hoekje te drummen van paniekzaaierij. Op die manier omzeilt de redactie haar journalistieke verantwoordelijkheid, tenslotte hebben ze het zelf niet geschreven.

Het International Agency for Research on Cancer (IARC) van de Wereldgezondheidsorganisatie gooit het nu echter over een andere boeg door het gebruik van gsm’s mogelijk kankerverwekkend te benoemen.

De voorzitter van de IARC werkgroep Dr.Jonathan Samet  spreekt duidelijke taal: “ The evidence, while still accumulating, is strong enough to support a conclusion and the classification as possible carcinogenic to humans (2B classification)”. Een niet mis te verstane en duidelijke  boodschap.

Terwijl verder onderzoek nodig is pleit de directeur van het IARC Christopher Wild om nu reeds pragmatische maatregelen te nemen om de blootstelling aan gsm-straling te verminderen door middel van hands-free sets en andere.

Mobiele telefoons behoren vanaf nu tot categorie 2B van mogelijke kankerverwekkende stoffen, net zoals het verdelgingsmiddel DDT en uitlaatgassen.

Benieuwd hoe de pers op de boodschap van het IARC zal reageren. Alvast vermoeden wij  dat het proces van het minimaliseren van de IARC boodschap is begonnen door het gebruik van titels als “ De WGO, die tot dusver geen verband zag tussen gsm’s en kanker, denkt dat er – heel misschien- toch een is” of  het publiceren van uitspraken van experten die beweren  er geen bewezen verband is tussen tien jaar lang een gsm gebruiken en een verhoogd risico op kanker terwijl de classificicatie 2B van het IARC net gebaseerd is op een studie die een 40% verhoogd risico voor hersentumoren aantoont bij personen die  meer dan 30minuten bellen over een peiode van tien jaar.

De VRT verzaakte  de WGO boodschap  tijdens het journaal van 19h uit te zenden, enkel in het 13h journaal werd er amper één minuutje over het onderwerp bericht.

Totaal onaanvaardbaar is echter de houding van  Vlaams minister van Leefmilieu Schauvliege  die  de classificatie 2B van het IARC ( GSM-straling , DTT, pesticiden en uitlaatgassen ) gemakkelijkshalve vergelijkt met koffie. Die houding is kenmerkend voor Schauvliege, tenslotte heeft zij ook de adviezen van de Hoge Gezondheidsraad en de door het Vlaams Parlement goedgekeurde resolutie om de cummulatieve stralingsnorm op 3V/m te brengen  niet gevolgd en persoonlijk buitenom het parlement de cummulatieve  stralingsnorm van 20,6V/m te behouden. Ze schuwt zelf niet om de bevolking voor te houden dat wij de strengste normen in de wereld hebben terwijl in haar eigen achtertuin het Brussels gewest een véél lagere norm hanteert.

Eens benieuwd wat haar departement LNE , samen met de resultaten van de door haar aangevraagde studie aan de hand van Luc Verschaeve  ons zal voorschotelen tijdens de infosessies van deze maand in de grootsteden.

Jan Allein  Coördinator Werkgroep Beperk De Straling

Drongen.