Gegevens

Gepubliceerd: vrijdag 17 januari 2020 14:04

Het lijkt een vaste regel bij De Standaard. Van zodra een journalist een min of meer degelijk of alleszins neutraal artikel schrijft over de risico’s van elektromagnetische straling (wat overigens zeer zelden gebeurt), verschijnt onmiddellijk erna een artikel van iemand uit de bevriende SKEPP-kring dat alles weer ontkent en minimaliseert. Op de website van SKEPP staat te lezen hoe dit nieuwe artikel (‘Meer angst voor straling dan bewezen schade’) inderdaad te danken is aan de ‘interventie’ van verschillende van hun bestuursleden.

SKEPP stelt zich voor als een organisatie die strijdt tegen pseudowetenschap. In werkelijkheid lijkt SKEPP eerder een ideologische organisatie, gekenmerkt door een sterke afkeer tegenover alles wat ruikt naar milieubeweging en inzet voor een gezonde, ‘natuurlijke’ leefomgeving. Verschillende SKEPP-mediafiguren lijken zelf gedreven door een blind vooruitgangsoptimisme gebaseerd op de ongebreidelde ontwikkeling van technowetenschap en technologie, die ons enkel goeds brengt en die vooral niet geremd moet worden door regeltjes, normen of onnozele bezorgdheden over milieu en gezondheid. Ze hebben een heel naïeve visie op wetenschap die volledig blind blijft voor de steeds verder strekkende invloed van industriële en commerciële belangen.

Hun analyses zijn vaak oppervlakkig, simplistisch, pseudo-kritisch en misleidend eenzijdig, met als resultaat een wetenschappelijk oneerlijke voorstelling van de zaken. Maar wel met grootst mogelijke arrogantie, stoerheid en snedigheid geponeerd allemaal. Zij hebben de waarheid in pacht en bescheidenheid of nuance zijn niet aan hen besteed. Over veel milieu & gezondheidstopics hebben ze hun mening op voorhand al klaar, veel diepgaand opzoekwerk komt er nooit bij kijken. Of het nu gaat om de opwarming van het klimaat, dioxines, pesticiden of straling: steevast stellen ze dat er niets aan de hand is; het gaat louter om paniekzaaiende en geldbeluste milieuwetenschappers en domme burgers die geloven in pseudowetenschap en leiden aan irrationele angsten. Mensen die gezondheidsschade aan den lijve ondervinden zijn doetjes die leiden aan waanvoorstellingen. Naar de psycholoog ermee en we zwijgen er verder over.

De opwarming van het klimaat vond SKEPP inderdaad ook maar grote onzin verspreid door paniekzaaiende ‘milieuwetenschappers’. Een citaat uit een SKEPP-opiniestuk in De Standaard enkele jaren terug: “Natuurlijk is het broeikaseffect niet negatief (…). Wordt uw portemonnee lichter van een warme winter met minder stookkosten? In de VS is het gemeten: de warme winters waren een economische zegen. Het was ook een zegen voor de gezondheid: meer mensen gingen dood door de warmte, maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door minder doden door de kou.”. De rest van het bewuste artikel is een aaneenschakeling van gelijkaardige groteske geruststellende beweringen uit de losse pols.

Het is duidelijk: voor een doorgedreven ontkenning en minimalisering van in werkelijkheid zeer ernstige milieuproblemen is men bij SKEPP aan het juiste adres.

Jammer genoeg wordt quasi de hele wetenschapsjournalistiek in de commerciële media gedomineerd door journalisten binnen deze strekking, wier ideologie zeer industry-fiendly is. Op DWM verscheen eerder reeds een interessant artikel over de incestueuze relaties tussen de (wetenschaps)journalisten in de commerciële media en SKEPP.

Voor de grote mediagroepen en hun magnaten komt het alleszins goed uit. Door de redacties te bevolken met dit soort (wetenschaps)journalisten zijn ze gerust dat artikels niet te veel tegen de schenen van grote belangengroepen en adverteerders schoppen, en dat de mars van nieuwe winstgevende technologieën niet onnodig geremd wordt door vervelende vragen en kritische reflectie.