Gegevens

Geschreven: dinsdag 10 mei 2011 03:21

Uit: Het Brughs Handelsblad van 6 mei 2011.

Volgens Magda van Roy en Nicole Rosseel zijn er 13 kankers in Male sedert komst gsm-masten

BRUGGE - "Binnen een straal van 150 meter rondom mijn voordeur zijn er vijf nieuwe kankergevallen vastgesteld", zegt Nicole Rosseel uit de Beukenlaan in Male. Sedert er in 2006 een gsm-mast langs de Maalse Steenweg in Sint-Kruis is geplaatst, lijdt zij aan slapeloosheid, oorsuizingen, spier- en botpijn. Zij kreeg van de Bruge burgemeester en de Vlaamse beleidsmedewerker Milieu en Gezondheid het advies om speciale verf en folies te kopen om haar woning af te schermen tegen elektromagnetische velden...

"Ik ben voor de eerste keer ziek geworden op 13 juli 2006, de dag dat de gsm-mast ter hoogte van de voormalige houthandel De Pourcq geactiveerd werd", zegt Nicole Rosseel, een gepensioneerde regentes muziek en muziekgeschiedenis.

"Ik herinner het mij nog levendig: ik moest die dag naar de kapper en mijn oren deden enorm pijn. ik vreesde voor een oorontsteking en ben twee keer naar de oorarts geweest, maar die vond niets. Diezelfde nacht kregen vier mensen uit de buurt een bloedneus."

Magda Van Roy uit de nabijgelegen Waterwilgen kampt sedertdien ook met allerlei nare symptomen: "Ik dacht dat ik doof werd. Geregeld klappen mijn oren toe. 't Is alsof een vliegtuig door de geluidsmuur breekt."

Sinds die dag houdt Nicole Rosseel een dagboek bij, waarin zij elke dag nauwgezet neerpent hoe zij zich voelt en aan welke symptomen zij lijdt. Die variëren van oorsuizingen, duizeligheid, oorpijn, slapeloosheid tot hoofdpijn.

"Is het u nog niet opgevallen dat er geen vogels meer zijn in het bosje in de Beukenlaan? Loslopende honden worden dol en op bepaalde dagen - op momenten dat de stralingen hevig zijn - moet mijn kat braken. Wat nog veel erger is, is dat er binnen een straal van 150 meter rondom mijn huis bij buren vijf kankergevallen vastgesteld zijn."

Magda van Roy voegt eraan toe: "Tussen Malehoeklaan en Pijpeweg, waar ook een gsm mast staat, zijn er acht gevallen van kanker. Niet alleen oude mensen, ook kinderen."

Uiteraard dachten beide senioren aanvankelijk dat zij aan een of andere ouderdomskwaal lijden. "Tal van mensen hebben ons gezegd: laat u medisch begeleiden! Ze denken dat die twee gepensioneerde vrouwtjes een beetje zot aan het worden zijn", vervolgt Nicole Rosseel.

"Maar de artsen hebben een voor een alle ziekten geëlimineerd. Om zekerheid te krijgen heb ik drie verschillende scans in evenveel ziekenhuizen ondergaan. Resultaat ? De scans hebben niks aan het licht gebracht, alle medicatie die ik te slikken kreeg, hielp niet. Slechts een zaak staat vast: de dokters kunnen niet uitsluiten dat die symptomen niet veroorzaakt worden door elektromagnetische stralingen. Een specialist uit het Leuvens Universitair ziekenhuis Gasthuisberg heeft vastgesteld dat ik hypergevoelig ben voor stralingen. Ik lijd aan EHS: Electro Hyper Sensibility dat door de Wereld Gezondheidsorganisatie erkend wordt als ziekte."

Ondertussen heeft het Belgisch Instituut voor Postdiensten en Telecommunicatie al drie metingen verricht in de woning van Nicole Rosseel in de Beukenlaan. Die metingen gaven een straling van 0,17 V/m aan - een niveau dat onder de Vlaamse normen ligt. Maar Nicole Rosseel betwist die cijfers:

"Een eerste keer zei een BIPT-technicus dat de straling te hoog was, maar hij vermeldde dat niet in het verslag. De laatste meting in 2010 gebeurde toevallig op een moment dat de antennes van het basisstation in de Maalse Steenweg uitgeschakeld waren wegens onvoorziene omstandigheden. Wij zijn ziek geworden, omdat wij al meer dan vier jaar blootgesteld worden aan stralingen. Dat is een groot verschil met een eenmalige straling tijdens een zes minuten durende meting."

Ondergronds

In feite zou het BIPT 's nachts moeten kunnen meten. Want het is dan dat wij de meeste last hebben van die stralingen. Elke nacht word ik tussen 2 en 4 uur wakker van de hoofdpijn en de oorsuizingen. Om mij ertegen te beschermen, slaap ik - net als Magda - onder een beschermende aluminiumfolie. Maar zelfs dat helpt niet. Daarom heb ik in mijn ondergrondse garage een veldbed geïnstalleerd. Als de pijn te erg word, trek ik naar de garage. Maar tegen de duizeligheid heb ik geen verweer. Dan moet ik uren wakker in bed blijven liggen, omdat ik de trap niet durf nemen", aldus Nicole Rosseel. Zij kreeg al de raad te verhuizen. "Maar naar waar?"

Beide dames hebben de voorbije jaren alle overheden - van burgemeester Patrick Moenaert over provinciegouverneur Paul Breyne tot voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso - bestookt met rapporten en brieven. Hun kasten puilen uit met internationale dossiers en wetenschappelijke rapporten over de straling van gsm-masten.

In een recente brief verwijst burgemeester Patrick Moenaert naar het advies van Mart Verlaek, Vlaams beleidsmedewerker Milieu en Gezondheid: "U kunt bij gespecialiseerde firma's terecht voor producten die elektromagnetische velden van gsm-antennes afschermen: speciale verf, behangpapier, folies. Een goede installatie is erg belangrijk omdat anders de afscherming niet goed werkt. De elektromagnetische velden van bronnen binnenshuis kunnen ook versterkt worden binnen de afgeschermde ruimte. Een gsmtoestel dat binnen de afgeschermde ruimte wordt gebruikt zendt altijd op vol vermogen uit."

Informatie

Magda Van Roy heeft al een gepeperd antwoord verstuurd naar de Brugse burgemeester: "Dat advies volgen wij al jaren op. Tenminste die suggesties die betaalbaar zijn voor mensen met een laag inkomen, pensioen of overlevingspensioen. Buiten erg ruikende, afschermende loodverf, die giftige stoffen bevat, blijft er nog een alternatief over: een stralingsvrije boerka dragen die tot op de tenen reikt."

"Om rondom ons huis een kooi van Faraday laten bouwen, zoals bij de gebouwen van de Europese Gemeenschap in Brussel en het Kampgebouw aan het Brugs station, hebben wij onvoldoende financiële middelen. Op die manier zijn de Europese, federale en Vlaamse ambtenaren goed beschermd, maar buiten leven de mensen als vogelvrij verklaarden op wier leven jacht wordt gemaakt."

"Professor Marc De Vos van de UGent heeft het onlangs nog treffend verklaard: overheden liggen aan de basis van energiewinsten en worden zo afhankelijk van het systeem dat ze zouden moeten hervormen. Een maffieuze bananenrepubliek kan het niet beter bedenken. Het is zo met de energie-chaos en met de stralingschaos."

De bevolking dient geïnformeerd te worden over het stralingsgevaar. Maar dat gebeurt niet. Er zijn gsm-antennes verwerkt in de nieuwe flatgebouwen aan het stationsplein in Brugge. Een arts, wiens vrouw aan kanker lijdt en er een dakappartement gekocht had, heeft zijn flat moeten verkopen omdat zijn vrouw teveel last had van de stralingen. Preventie zou een eerste zinvolle stap moeten zijn voor de Vlaamse Regering en de steden, met reclamespots zoals voor tabak en asbest. Te hoge straling opleggen is een schending van de rechten van de mens."

Meettoestel

Inmiddels laat burgemeester Patrick Moenaert dat de stedelijke dienst leefmilieu binnen afzienbare tijd zal beschikken over een eigen meettoestel: "Om alle twijfel rond de stralingstoestand in uw woning weg te nemen, zal onze dienst Leefmilieu een meting uitvoeren, van zodra dit technisch mogelijk is."