Op 23 juni 2008 heeft Dirk Adang, een onderzoeker verbonden aan de Université Catholique de Louvain, met verve een doctoraatsonderzoek verdedigd dat de olijke gsm-gebruikers en draadloze surfers onder ons tot nadenken zou moeten stemmen. In zijn onderzoek is hij nagegaan welke impact de langdurige blootstelling aan gepulste elektromagnetische straling (gsm’s, antennes, WiFi, …) heeft op de gezondheid van ratten.

De resultaten? Een verdubbelde mortaliteit, verstoring van de immuniteit, aantasting van het geheugen en allerhande tumoren. Neem daar nog de vermoedens van vroegtijdige veroudering bij en het is wel duidelijk dat deze studie niet bepaald in de smaak zal vallen bij bedrijven uit de draadloze communicatiesector.

De jury van internationale experts die de doctoraatsthesis moest beoordelen was vol lof over de rigoureuze methodologie van de studie. Bovendien was het opzet van de studie vrij uniek. De meeste studies die tot nu toe gedaan zijn, kijken immers enkel naar de effecten op (zeer) korte termijn. Ook de huidige blootstellingsnormen houden enkel rekening met effecten op korte termijn. Adang was echter geïnteresseerd in wat er gebeurt na een langdurige blootstelling.

In zijn experiment werden ratten, die 90% van hun genetisch materiaal gemeenschappelijk hebben met de mens, gedurende 18 maanden (of 70% van hun leven) blootgesteld aan gepulste EM straling. 18 maanden voor een rat komt ongeveer overeen met 60 jaar voor een mens. Zeven dagen op zeven brachten ratten twee uur per dag door in een omgeving waar het stralingsniveau even hoog lag als de huidige internationale blootstellingsnormen toelaten (i.e. gemiddeld 27 Volt per meter). Op verschillende tijdstippen werd de gezondheid van deze ratten vergeleken met die van een controlegroep van ratten die niet bestraald werd.

Een overzicht van de belangrijkste bevindingen:

1. Verstoring van de immuniteit

Witte bloedcellen zijn verantwoordelijk voor het elimineren van vreemde stoffen in het lichaam en spelen een belangrijke rol in het immuunsysteem. Uit bloedstalen blijkt dat de aan straling blootgestelde ratten significant verhoogde niveaus (+30%) van verschillende soorten witte bloedcellen vertoonden. Bij sommige types witte bloedcellen deed de toename zich pas voor na 11 à 18 maanden blootstelling, hetgeen wijst op een effect dat zich pas op lange termijn voordoet.

De bevindingen wijzen op een reactie en mogelijke aantasting van het immuunsysteem: “Het is alsof het levend organisme reageert op een aanval of invasie van vreemde stoffen,” aldus de onderzoeker.

2. Verdubbeling van de mortaliteit

De meest in het oog springende bevinding is allicht dat het sterftecijfer bij de blootgestelde ratten dubbel zo hoog was als bij de niet-blootgestelde ratten. Volgens Adang heeft dit mogelijk te maken met de reactie van en verandering in het immuunsysteem.

3. Aantasting van het geheugen

Verschillende wetenschappelijke studies suggereren dat EM straling een negatieve invloed heeft op het cognitief functioneren. Eén aspect daarvan, het geheugen, werd ook in deze studie onder de loep genomen, maar de onderzoeker had niet verwacht dat de invloed zo sterk zou zijn. 15 maanden bestraling blijkt namelijk te leiden tot significant geheugenverlies.

Wanneer ratten voor het eerst met een nieuw voorwerp in aanraking komen, zullen ze het object gedurende een tijdje bestuderen door eraan te snuffelen. Naarmate ze vaker met het voorwerp in aanraking komen en ermee vertrouwd raken, neemt de tijd besteed aan snuffelen normaliter af. Bij de bestraalde ratten bleek dit echter niet het geval te zijn: ze leken het voorwerp telkens weer te vergeten.

4. Tumoren

Op 19 van 124 ratten werd een autopsie uitgevoerd. Bij 16 van de 17 bestraalde ratten werden verschillende tumoren als doodsoorzaak vastgesteld.

Aangezien deze behoorlijk verontrustende effecten zich voordoen bij een stralingsniveau dat vandaag als ‘veilig’ wordt beschouwd door officiële instanties, doet de studie ernstige vragen rijzen bij de huidige blootstellingsnormen. Deze normen liggen al langer onder vuur omdat ze louter gelden voor een kortdurende blootstelling. Bovendien zijn ze gebaseerd op de inmiddels achterhaald gebleken assumptie dat schade enkel kan ontstaan door opwarming van het weefsel, de zogenaamde thermische effecten. Maar intussen zijn meer dan voldoende studies [1] die uitwijzen dat ook heel zwakke straling, te zwak om opwarming te veroorzaken, zorgt voor significante biologische effecten, zoals beschadiging van het genetisch materiaal en aantasting van het immuunsysteem. Voor veel wetenschappers is het dan ook onbegrijpelijk en onaanvaardbaar dat deze studies zomaar genegeerd worden door officiële instanties. Ook Prof. André Vander Vorst, lid van de Hoge Gezondheidsraad, stelt in Le Soir [2] dat de huidige normen volgens hem niet streng genoeg zijn, hetgeen volgens hem ten dele te wijten is aan lobbywerk vanuit de telecomindustrie.

Bron:

• Le Soir, 24/06/2008
  
  
  

• De Morgen (25/06/2008): Aan gsm-straling blootgestelde ratten hebben dubbel zo hoge sterftegraad (pdf)
• Het Nieuwsblad (25/06/2008): Straling gsm dodelijker dan gedacht (pdf)
• Videoreportage op France 2