Elektrogevoeligheid

Twee studentes met elektrohypersensitiviteit getuigen in een Zwitserse krant over hun lijdensweg

"Het duurde even voordat ik begreep wat ik had. Mijn eerste hoofdpijn verscheen tien jaar geleden en de artsen hadden ondanks talloze tests geen diagnose kunnen stellen. Het was door tests te doen met mijn ouders en door elektronische apparaten thuis te stoppen dat we tot deze conclusie kwamen", zegt Nadège Fleury.

Voor Alice Nicollier doken de problemen plotseling op toen ze een jaar geleden de School voor Toegepaste Kunsten in La Chaux-de-Fonds bezocht. "Hoe dichterbij we kwamen, hoe slechter ik me voelde. Ik begreep het niet. Ik denk dat dat het ding heeft getriggerd. Later ontdekten we dat er een antenne op het dak zat", herinnert ze zich pijnlijk.

Lees meer...

Social Exclusion due to Electromagnetic Pollution: A Belgian Perspective

"In June 2020, Belgian journalist Gérald Hanotiaux published a call for testimonies from electrosensitives, noting that “the reality of electrosensitivity is poorly acknowledged despite being widely documented.” The responses to his appeal showed that there was an immense need on the part of the victims of wireless technologies to be able to talk about their situations.

Hanotiaux then spent a good part of summer 2020 travelling around French-speaking Belgium, collecting dozens of hours of life stories from people with electrosensitivity. Excerpts from the extensive outcomes of his investigations have been translated into English and feature in this booklet."

https://www.es-uk.info/wp-content/uploads/2024/09/ES_WEB_240908.pdf 

Lees meer...

Nederland: Elektrogevoeligen kunnen zich beroepen op VN-verdrag Handicap en Wet gelijke behandeling

https://stralingsbewust.info/2024/08/18/elektrogevoeligen-kunnen-zich-beroepen-op-vn-verdrag-handicap-en-wet-gelijke-behandeling/

Stichting EHS, die de belangen behartigt van elektrogevoeligen in Nederland, heeft via het document ‘EHS als handicap: ontwikkelingen en achtergrond‘ in 7 pagina’s een mooi overzicht gemaakt van de (juridische) positie van elektrogevoeligen:

https://stralingsbewust.info/wp-content/uploads/EHS-als-handicap-ontwikkelingen-en-achtergrond-Stichting-EHS-juli-2024.pdf

Lees meer...

Zwitserland: opstart van een nieuw medisch adviesnetwerk voor elektrosensitiviteit

De stoornis is niet wetenschappelijk erkend, maar het lijden van elektrosensitieve mensen is zeer reëel. Een nieuw netwerk van medisch adviseurs heeft als doel hun zorg te verbeteren. Deze maatregel is gebaseerd op een beslissing van de Bondsraad.

Op basis van een rapport dat in 2019 werd gepubliceerd door een werkgroep van het federale ministerie van Milieu, Transport, Energie en Communicatie over mobiele telefonie en straling, heeft de Bondsraad in 2020 besloten om blootstellingsmonitoring en een adviesdienst voor milieugeneeskunde over niet-ioniserende straling in te voeren. "Het Federaal Bureau voor het Leefmilieu heeft het Instituut voor Huisartsgeneeskunde van de Universiteit van Fribourg opdracht gegeven om het eerste Zwitserse medische adviesnetwerk voor niet-ioniserende straling, MedNIS, op te zetten, dat in september 2023 werd gelanceerd", legt Maurane Riesen uit. Het centrum, dat bestaat uit artsen die in heel Zwitserland praktiseren met behulp van de opleiding van MedNIS, heeft tot doel de zorg voor elektrosensitieve mensen te verbeteren en huisartsen te ondersteunen bij de follow-up van hun patiënten. "Het doel is ook om een medische en wetenschappelijke basis te ontwikkelen waarop kan worden voortgebouwd om steeds meer geschikte behandelingen aan te bieden, en om het onderzoek naar elektrosensitiviteit voort te zetten. De oprichting van een cohort van personen die ermee instemmen hun informatie te delen, zou het begrip van dit probleem moeten verbeteren", concludeert Maurane Riesen.

Lees meer...

Zwitserland: een tweede stralingsarm appartementsgebouw voor elektrohypersensitieve personen!

De ontwikkelaars van Europa's grootste complex met meerdere units voor mensen die overgevoelig zijn voor elektromagnetische velden, gebouwd in 2021 in de Zwitserse gemeente Schmitten (http://cocon-schmitten.ch), hebben een certificering (https://emfis.eu) ontwikkeld die controle met toegevoegde waarde biedt aan ontwikkelaars, kopers en huurders van dergelijke gezondere woningen.
 
Hieronder staat de video van het interview met Frederico Marangoni en Christophe Larman, die al andere soortgelijke projecten elders in Europa hebben en die willen samenwerken met Noord-Amerikaanse professionals en zakenmensen (https://www.youtube.com/watch?v=7Pfyv-h1vLs). De initiatiefnemers van dit project voor mensen die intolerant zijn voor niet-ioniserende straling, de ontwikkelaar Marangoni en de architect Gédéon Abebe (aaag architects, in Fribourg), bouwden deze 27 afgeschermde huurappartementen in drie gebouwen dankzij de investering van NordBuilding.

Lees meer...

Calabrië tweede regio in Italië die EHS erkent

Een nieuwe wet in Calabrië, Italië, erkent elektrohypersensitiviteit, samen met fibromyalgie, dit in afwachting dat de aandoeningen erkend worden op nationaal niveau.

- De oprichting van multidisciplinaire klinieken voor de behandeling van deze aandoeningen wordt gestimuleerd. Daartoe wordt er ook een regionaal coördinatiecentrum opgestart.

- Er wordt een regionaal register opgestart.

- Een regionale dag voor elektrohypersensitiviteit wordt ingesteld.

- De president van de regio erkent EHS als een zeer handicaperende, chronische milieu-aandoening.

Na Basilicata is dit de tweede regio in Italië die EHS erkent.

https://oasisana.com/2024/03/19/calabria-una-legge-regionale-riconosce-lelettrosensibilita-ambulatori-per-chi-soffre-di-elettrosmog-12-maggio-giornata-regionale-ehs/ 

Lees meer...

Nieuwe Belgische studie elektrohypersensitiviteit: ontworpen om geen effecten te vinden?



Op haar website publiceerde Eos op 14/12/2022 een artikel met als titel: ‘Kan je gevoelig zijn voor wifi- en gsm-straling? Onderzoekers vinden opnieuw geen enkel bewijs’. Gelijkaardige artikels verschenen eerder in de Franstalige pers. Het gaat opnieuw om een provocatiestudie, die net ontworpen lijkt te zijn om geen effecten te vinden.


Onderstaande tekst is een vertaalde, licht aangepaste en ingekorte versie van het
persbericht uitgestuurd op 29/11/2022 door verschillende Franstalige verenigingen die opkomen voor de rechten van mensen met elektrohypersensitiviteit en zich inzetten tegen elektrosmog. Download dit vertaalde persbericht als PDF.

****

Wij, verenigingen die actief zijn rond de gezondheidsvraagstukken in verband met blootstelling aan elektromagnetische straling, plaatsen vraagtekens bij de door Sciensano-ISSeP uitgevoerde studie over elektrohypersensitiviteit: de keuze voor een provocatiestudie, het ontbreken van metingen van biologische markers, het ontbreken van een wetenschappelijke publicatie voorafgaand aan de mededeling aan de pers, het geringe aantal deelnemers dat statistisch geldige conclusies uitsluit, het gebrek aan medische deskundigheid van de onderzoekers op dit gebied, enz.

Er kunnen ook vragen worden gesteld over belangenconflicten.

In bijlage 1 zitten enkele getuigenissen van deelnemers die het verloop van de studie aan de kaak stellen.

Context

Onderzoekers van het ISSeP (het Waalse publieke onderzoeksinstituut rond milieu en technologie) en Sciensano hebben onlangs aan de pers de resultaten bekend gemaakt (1) van een onderzoek naar het mogelijke verband tussen blootstelling aan elektromagnetische velden en de symptomen van elektrohypersensitiviteit, waarover in de pers werd bericht (La Libre (2), Le Soir (3) en Eos (4) in de Vlaamse pers).

Provocatiestudies zijn een achterhaalde en ongeschikte methodologie

Bij zogenaamde provocatiestudies worden de proefpersonen (die stellen elektrohypersensitief of EHS te zijn) blootgesteld aan elektromagnetische straling gedurende korte periodes, afgewisseld met korte periodes van niet-blootstelling, en dit op een gerandomiseerde, dubbelblinde manier. Vervolgens wordt aan de deelnemer gevraagd om aan te geven of hij of zij op een bepaald moment wel of niet de aanwezigheid van straling ‘voelt’.

Deze methode is achterhaald en wordt sterk bekritiseerd in de wetenschappelijke gemeenschap. Het is onmogelijk om met deze methode een causaal verband te onderzoeken tussen stralingsblootstelling en klachten van EHS (5,6).

De belangrijkste reden daarvoor is dat mensen levende wezens zijn met complexe biologische processen en ze in tegenstelling tot machines niet op een aan/uit manier reageren. Mensen met EHS zijn of hebben geen ‘detector’ die onmiddellijk afgaat bij blootstelling en onmiddellijk weer uitschakelt na het stopzetten van de blootstelling. Het duurt vaak enige tijd (variërend van persoon tot persoon) voordat men de effecten begint te voelen. Nog belangrijker is dat als men de effecten eenmaal voelt, het vaak enkele uren of zelfs dagen kan duren voordat ze wegebben.

Bovendien heeft de voorafgaande blootstelling van de deelnemers tijdens de heenreis naar de plaats van het onderzoek (antennes langs de baan, smartphones van andere personen op de baan of in de trein, enz.) een belangrijke impact. In deze studie hadden de deelnemers slechts een half uur om de blootstelling aan de reis te ‘ontladen’, wat ruim onvoldoende is.

Lees meer...